Het is de nachtmerrie van elke teamcaptain. Een paar uur voor de wedstrijd horen dat één van je spelers alsnog niet beschikbaar is. Ger IJzermans zou vanuit zijn werk in Rotterdam naar Breda afreizen om mee te spelen, maar door onverwachte ontwikkelingen op het werk ging dat niet lukken. Matthew van der Vliet had eerder al tegen me gezegd dat als ik te weinig mensen had hij in geval van nood wel mee kon spelen, dus snel even een belletje naar Matthew en gelukkig: hij kon wel op het laatste moment invallen. “Ook al verlies je, maakt niet uit, dan zijn we in ieder geval met 4 man”, zei ik nog tegen hem. “Ach, wie weet, misschien win ik ook nog wel, je weet maar nooit”, antwoordde Matthew nog optimistisch. In ieder geval was Matthew sowieso al de redder in nood.

De Baronie is een grote club. In de zaal van Mariëndal zaten zo’n 80 schakers bij elkaar. Een enorme zaal, bomvol schakers. Na De Stukkenjagers uit Tilburg is De Baronie momenteel qua ledenaantal de grootste schaakclub van Brabant. Onze tegenstander: De Baronie C.

Martin Wouters wou graag vroeg naar huis en hij kreeg zijn zin. Hij won 2 pionnen, het ging verder probleemloos en hij won vrij snel zijn partij. Eerste punt binnen.

Matthew speelde een totaal krankzinnige partij. Aanvallen was het motto, van beide kanten. Beide koningen stonden voortdurend net niet mat. Ze stonden te bibberen van angst op het bord. Matthew voelt zich wel thuis in dat soort stellingen en beslechtte het pleit in zijn voordeel. Keurig gedaan! Na zijn eerste partij in de interne competitie meteen te hebben gewonnen won hij nu ook zijn debuutpartij in de Avondcompetitie! En: 2-0 voor ons. De winst was bijna binnen.

Alleen moesten Robin of ik dan wel tenminste een half puntje pakken. Van mij moest het niet komen. Ik verloor een pion, nog een pion en stond allerbelabberdst. Bij Robin zag het er evenwel niet onaardig uit. Totdat Robin ineens de fout inging en de partij alsnog heel snel verloren ging voor hem.

Dan moest het dus van mij komen. Maar hoe dan? Ik bleef doorploeteren voor een kansje op remise en daar was wel reden voor: de dames bleven in het eindspel op het bord en tja, dan weet je het maar nooit. Eeuwig schaak of een tactisch geintje. In de analyse achteraf bleek ik een paar kansen op remise gemist te hebben, maar die lagen dan ook niet echt voor de hand. Uiteindelijk kwam de volgende stelling op het bord.

Als zwart Kg1 speel staat zwart volgens Fritz gewonnen, maar het is wel heel lastig. De witte dame blijft klieren en schaak geven. Maar wat gebeurde er?

74…,Kf1-e1??? 75.Dd5-d1#

Tja, da’s knap lullig. Aan de andere kant is het ook wel mooi dat een hele avond ploeteren om ondanks een beroerde stelling nog de teamwinst over de streep te trekken toch nog wat oplevert. Winst met 3-1 voor Eeuwig Schaak: we zijn goed gestart!

De Baronie C – Eeuwig Schaak 1 – 3

Bouke Jansma (1758) – Kees van Hogeloon (1711) 0 – 1

Hazem Al-Khawaja (1748) – Robin Maas (1712) 1 – 0

Tim Visser (1757) – Matthew van der Vliet ( – ) 0 – 1

Rob de Ruyter (1540) – Martin Wouters (1645) 0 – 1