De laatste wedstrijd van de Avondcompetitie was tegen onze vrienden van RSG. We konden beiden niet meer promoveren, degraderen kun je überhaupt niet in deze poule, dus de druk stond er niet echt op. Alleen het verbeteren van de positie in de eindrangschikking zou nog een doel kunnen zijn. En natuurlijk de sportieve eer van de wedstrijd zelf.

Omdat Robin Maas verhinderd was hadden we een invaller nodig. Dat werd André Wijnings, die daarmee zijn eerste externe partij ooit speelde. Verder speelden we met Ruud van Hattum, John van Helden en ikzelf. RSG kwam met een zeer geroutineerd team naar Rucphen: Nico Kloosterboer, Jacques Smits, Ben Cartens en Hans Ravestein. Goed voor bij elkaar bijna 200 jaar schaakervaring.

Niettemin kwam niemand in de beginfase in grote problemen en werd in de loop van de wedstrijd al duidelijk dat we kansen hadden. Maar wel stuk voor stuk in stellingen die nog alle kanten op konden gaan.

John van Helden kreeg tegen Ben Cartens het levensgevaarlijke koningsgambiet tegen zich. Maar John liet er zich niet door afschrikken, bleef keurig overeind en kreeg van lieverlee zelf de betere aanvalskansen. En dat had resultaat: de dame van Ben kwam in het nauw, kon geen kant meer op en ging verloren. Ben gaf op: we stonden met 1-0 voor.

Ik kwam prima te staan tegen Jacques Smits, maar wou iets te veel en kwam alsnog in de knoei. In een ingewikkelde stelling, waarin alle stukken hingen (vooral die van mij) ging Jacques de fout in en kon ik pardoes mat geven. Een mazzeltje: 2-0 voor ons. En intussen stond Ruud heel goed en leek André op remise af te koersen.

Ruud had tegen Nico een scherpe stelling op het bord, waarbij hij een ver opgerukte vrijpion had, die Nico behoorlijk onder druk zette. Daarna won Ruud ook nog de kwaliteit en kwam hij met zwart vernietigend binnenvallen over de 2e rij met toren en dame. Dat werd Nico te veel: 3-0 en de wedstrijd was binnen.

André Wijnings bewees dat ik hem niet voor niets gevraagd had als invaller. Hij speelde een beresterke partij tegen Hans Ravestein, waarbij het er lang naar uit zag dat hij er een half puntje uit kon slepen. In een toreneindspel met veel pionnen gaf de ervaring van Hans in het eindspel toch de doorslag. Zijn torens stonden beter gepositioneerd, hij beheerste de enige open lijn en wist een drietal pionnen mee te snoepen. Verlies voor André maar hij bewees wel dat hij zonder meer het niveau van de Avondcompetitie aan kan.

Door de 3-1 overwinning op RSG komt Eeuwig Schaak op een 50% score, net zoals een heleboel andere teams (waaronder RSG) in onze poule. Omdat we het goed gedaan hebben in bordpunten eindigen we op een 3e of 4e plaats in de eindrangschikking. Een keurig resultaat! Paardje is afgetekend kampioen en promoveert. En wij wisten Paardje op 2-2 te houden! Eeuwig Schaak staat weer op de kaart!

Eeuwig Schaak – RSG 3 – 1

Ruud van Hattum (1698) – Nico Kloosterboer (1770) 1 – 0

Kees van Hogeloon (1747) – Jacques Smits (1758) 1 – 0

John van Helden (1556) – Ben Cartens (1681) 1 – 0

André Wijnings ( – ) – Hans Ravestein (1621) 0 – 1